Dior [part 1]

Ik sluit de week goed af met twee draaidagen voor Dior. Vandaag werd het eerste deel gefilmd van een ongeveer drie minuten durende filmpje over de nieuwe collectie accesoires en schoenen van Dior. Place to be: Hotel Le Meurice (http://www.lemeurice.com/), gelegen aan het prachtige park Tuileries en voorzien van alle (on)nodige luxe.

Mijn dag start met een mani- en pedicure. Voor mij geen sinecure, ik gruwel ervan als mensen mijn handen aanraken. Ik heb van kinds af aan namelijk last van overtranspiratie aan mijn handen (lees: soms stromen de druppels van mijn armen). Het is zo erg dat ik er af en toe onzeker van word en, zoals in dit geval, nooit naar de manicure ga. Maar dat terzijde. Mijn vinger- en teennagels krijgen een mooi lichtroze kleurtje en even later worden ze bloedrood geverfd. Totally Dior. 

 Het verhaal van de commercial gaat als volgt... Ik ben Trisha, een sterke selfmade vrouw die alles zal doen om haar doel te bereiken. Het andere personage, Julia, is verlegen en extreem nerveus over ons afspraakje. Zij wordt vertolkt door - wat een toeval ! - één van mijn roommates. De schoenen en accesoires spelen de hoofdrol in het filmpje, ze leiden als het ware een eigen leven met mijn lichaam. Mijn gezicht zal dus niet in beeld komen, maar mijn benen zullen - voor de experts - zeer herkenbaar zijn.

Mijn eerste outfit bestaat uit een hooggetailleerde oudroze kostuumbroek, een zwart topje en sandalen maat 37. Hmm... Ik bezit voeten van twee maatjes meer, dus ik wurm en pers mijn pasgelakte teentjes in een miniscuul schoentje en blijf braaf op mijn plekje aan de bar zitten. Niet om mij tegoed te doen aan de duizelingwekkend dure cocktails, maar om de eerste beelden te schieten. Na een dik uur kunnen mijn voeten bijna door als lotusvoetjes en zit de eerste scène er gelukkig op. Over naar mijn volgende uitrusting. Ook hier krijg ik een kostuumbroek, een grijs topje en een Marie Antoinneteroze leren trenchcoat. En een paar killer heels. Geen gewone killer heels, maar heuse korte laarsjes met een serieuze plateauzool en een hak van zeker 16 centimeter. Deze zijn op hun beurt twee maten te gróot, maar moeilijk gaat ook zullen ze bij Dior gedacht hebben.

Voor dit filmgedeelte moet ik van buiten komen aanwandelen, op weg naar mijn fictieve afspraak met Julia. Als een echte bigfoot flaneer ik zo sexy mogelijk naar binnen en breek ik gelukkig geen van beide benen met de bijna levensgevaarlijke schoenen. Een duo bejaarde Parijse bonvivantjes gaan wel bijna van hun stokje bij het zien van mijn onderste ledematen, maar soit, de jeugd van tegenwoordig zeker. Na miniscuul elk detail - tasje, armbandje, ringetje, schoentje - perfect in beeld te hebben genomen wordt het tijd voor mijn favoriete outfit van de dag: een beeldig roodroze jurkje en prachtige, wat zeg ik, TO-DIE-FOR hoge hakken. Van die perfect afgewerkte schoentjes met gele en donker- en lichtoranje pluimen aan de schenen. Het eerste uur wandel ik zonder moeite take na take naar het 'afspraaktafeltje'. Het uur daarna specialiseer ik mij in het gaan zitten op een stoel in combinatie met het zo elegant mogelijk mijn benen over elkaar te leggen.  Ik vond mezelf altijd best vrouwelijk - of toch de laatste jaren, euh, of toch af en toe - dus steek ik het maar op het licht dat we best lang over deze scène deden. Alles moet in één shot ook keurig in beeld komen. Bijvoorbeeld: op het moment dat ik mijn ene been over het andere zwierde, moet Julia haar benen terugtrekken en gelijkstijdig stoppen met vingerroffelen. Op dat moment moet ik nog zo natuurlijk mogelijk over mijn handtas strelen, om wat achtergrondbeweging te hebben en terwijl moet het licht op zowel de juwelen als de schoenen als de handtas als onze lichamen goed zittten. Geen makkelijke opdracht, maar wát een effect, ongelofelijk. Zó Dior.

Het heeft de hele middag sprookjesachtig gesneeuwd in Parijs. Toen de vlokken gingen liggen, besloot de producer om enkele shots buiten te nemen. We spreken hier immers over de lente/zomercollectie 2011. Hoewel de realiteit wel degelijk 0°C schreeuwt. Maar geen probleem voor modellen: die kan je gewoon buiten zetten in een zomerjurkje, trenchcoat, en blote benen! Zo kwam het dat ik daarstraks sans soucis op mijn steltjes over Rue de Rivoli wandelde. Ik moest zelfs lópen met de schatjes (vraag me niet waarom, maar het zal er ongetwijfeld fabelachtig uitzien in het filmpje). 

De laatste scène van de dag bestond uit het The Devil Wears Prada-gewijs mikken van mijn roze trenchcoat richting één van de doormen van het hotel. Daarvoor haal ik de bitch in mezelf naar boven, verbijt de kou en de laatste pijn in mijn voeten en smijt met de jas alsof ik nooit iets anders deed. It's a wrap. For today. Morgen wordt het filmpje aangevuld met nog enkele taferelen. Dan speelt mijn lichaam twee andere Diorpersonages. Waarom modellen mèt hoofd gebruiken als het ook zonder kan?

Om de dag in alle rust en stijl af te sluiten begeef ik mij naar de Spa van het hotel. Ik neem mijn badpak overal mee naartoe, je weet nooit waar je terecht komt. Deze keer had ik beaucoup de chance. Het hotel beschikte over een reuzegrote jacuzzi en een stoombad waar ik gebruik van kon maken. Mijn getergde voetjes (schoenen! pedicure!) genoten met volle teugen van het warme water en de bubbeltjes. Helemaal ontspannen keerde ik weer terug naar het appartement. Dit is het leven!