vrijdag 11 mei 2012

Kokoswater

Kokoswater. Het is als met olijven, oesters en bier: je moet het leren appreciëren.

Mijn eerste kokoswatersmaaksensatie kreeg ik tijdens de Nacht van Exclusief, op 17 maart. Een wonderlijke nacht van modeshows - meteen mijn reden van aanwezigheid -, exquise hapjes - waarna je weliswaar geen intieme gesprekken meer kon voeren, kuch, look overload, kuch - en het spotten van De Opzichtige Jurken Van De Aanwezigen.

Medemodel Vanessa en ik hadden een nachtelijk stulpje in Oostende om ons lekker te buiten te gaan in alle exclusiviteit. En daar hoort kokoswater bij, tegenwoordig.

Over de grote wateren is dit drankje al langer een opkomende hype, die waarschijnlijk - in al zijn puurheid - door zijn weinig zoete smaak, evenveel volgelingen heeft als zeewiershakes. De grootste liefhebbers zijn dan ook modellen, gezondheidsfreaks en sportfanaten. Met andere woorden; kokoswater zal niet het nieuwe Vitamin Water worden, laat staan de nieuwe Coke Zero. Tenzij deze met toegevoegde smaakjes (ananas, peach, ...). Ik ga liever voor de real deal, niet alleen omwille van de speciale smaak - zo hoort de binnenkant van een kokosnoot te proeven - maar ook om de welzijnswerkingen die het kokoswater belooft.

Wetenschappelijk onderzoek toont onder meer aan dat kokoswater aanzienlijk beter hydrateert dan water, en het water in de lichaamscellen trekt. Bovendien versnelt kokoswater het metabolisme en geeft het energie.

Volgens de promotor op De Nacht is Vita Coco - in ons land momenteel enkel verkrijgbaar bij Delhaize - hét ultieme middel tegen een kater, vanwege het hydraterend effect. Omdat mijn huidje heilig is, en ik zo nu en dan ook wel van een stevig drankje hou, ontvang ik Vita Coco met open armen in mijn koelkast. Ideaal voor de day after. Of nog voor het slapengaan.



Linea Raffaelli


Dagen als deze. Overleven op een een yoghurtje en een minimale kom bouillonsoep. Nee, ik ben niet op een streng dieet overgeschakeld, maar ik heb bezoek. Van de buikgriep.

Wat begon als ik-zal-wel-iets-verkeerd-hebben-gegeten eindigde in ik-moet-naar-huis-want-ik-trek-het-niet-meer. En net die dag waadde ik in een honderdtal trouwjurken door de showroom van een bekende trouwjurkenfabrikant in een al even bekend bedevaartsoord. Ik was gelukkig niet te voet gekomen en kon na drie klanten door de bosjes en over de autosnelwegen naar huis tsjeezen. Iedereen kan zich de helse hersenspinsels van iemand met een rommelende maag in een maagdelijk wit kleed voorstellen…

Trouwjurken. De droom van iedere vrouw. Liefst wit, met kant, glinsters, pailletten, hoepelrokken, veel te veel stof, en zonder twijfel: met hoog prinsessengehalte. Dat is toch mijn idee van de perfecte jurk voor één dag. Een showroom doen waarbij je de pareltjes van de nieuwste trouwcollectie kan uitproberen spreekt tot de verbeelding. Nog meer dan het passen van jurkjes, broeken en topjes van alle mogelijke dure merken. Een beetje sparen, en iedereen kan zich een – ik zeg maar wat – Pinko top aanschaffen, of zich in een lange Cavalli jurk hijsen. Maar een trouwjurk, dat is een kwestie van geluk.

Trouwen doe je altijd met twee. Iemand moet al op zijn knieën gaan voor jou, en dat gebeurt niet zomaar. De aanschaf van een jurk voor de dag van je leven, lijkt mij dan ook – op zijn minst – moeilijk. Ik houd al jaren de vormen, snitten, versieringen en lengtes van deze specifieke jurken in de gaten, maar zou nog steeds niet weten wat precies ik zou willen dragen. Na een dag showroomen is één ding alvast duidelijk: een zware jurk belooft een zware dag.

Gelukkig kan ik nog eventjes de kat uit de boom kijken, want ik ben nog allesbehalve verloofd of wachtende op een knietje. Laat mij nog maar even van mijn onbezonnen jaren genieten. Eerst die vervelende buikgriep nog verdrijven. 

Shop straight from the Catwalk


Shop Straight From The Catwalk. De naam van dit evenement spreekt voor zich. Met de samenwerking van Jackie Lee – een jonge onderneming die interactieve modeshows in elkaar bokst – kreeg de stockverkoop van Haute Fashion net dat ietsje meer.

Acht modellen – waaronder ik – showden op donderdag 3 mei alle stuks van Seven Jeans, Patrizia Pepe, Miss Sixty e.a. die die avond te koop waren aan regelrechte bodem/groothandelprijzen. De genodigden konden al tijdens de show hun kloppend shophartje ophalen met speciaal ontworpen tablets.De favorietjes van de aanwezige fashionista’s verdwenen alvast in het virtuele winkelmandje, en na de show kon de pret pas echt beginnen.
 
Zodra de modellen van de catwalk verdwenen kwamen de – soms overvolle – winkelmandjes tot leven en werd de catwalk pas- en keurterrein voor de modeliefhebbende vrouw. Met een glaasje bubbels binnen handbereik vlogen de kleren over de toonbank. Seven For All Mankind voor 90 euro? Hebben hebben hebben! 


On the catwalk


Mijn nieuwe aanwinsten van de avond...


Leather look jeans


Crackled grey jeans