maandag 23 juli 2012

Catwalkles

Een groep van 20 meisjes. Stuk voor stuk gekozen uit een veel grotere groep meisjes. De kersen op de taart. Vol fris enthousiasme en een levendige kijk op de zeer nabije toekomst - ZOMER!! - stromen de meisjes toe. De TVL crew heeft nog 2 maanden de tijd om deze meisjes in klassevolle, interessante en liefst tweetalige dames om te toveren.

Voor mij staan de finalisten van Miss Limburg 2012. Naast mediatraining, presentatietechnieken, en nog een heleboel spannende workshops in petto kregen de Miss Limburgjes op een zonnige zaterdag een workshop "Defileren en Fotoshoot". Van mij.

Zelf heb ik nooit catwalklessen gevolgd. Ik heb het geleerd met vallen en opstaan. Letterlijk, soms. Moeilijke schoenen, te lange jurken, slechte belichting, te gladde ondergrond, ... Er zijn heel wat manieren om de catwalk van wel iéts te dichtbij te zien.

Ik vond de workshop geven dus een boeiende uitdaging. Urenlang heb ik Youtube-filmpjes van catwalk coaches van all over the world bekeken, alles genoteerd dat mij handig leek, en mezelf vooral afgevraagd: "wat ga ik vertellen en doen waar ik die meisjes écht mee verder help?!".

Uiteindelijk kwam ik tot een bonte verzameling anekdotes - van witte billen en stringbikini's tot vallen op de catwalk, tot stoute fotografen - en enkele oefenmomenten. De eerste groep ML-finalisten - we begonnen om 10u 's ochtends, quoi - wreef nog de slaap uit de ogen en keek mij ietwat verweesd aan toen ik begon over je lichaam leren kennen op de maat van de muziek. Daar stond ik, mezelf in alle mogelijke poseerbochten te wringen om aan te tonen dat je best thuis voor de spiegel oefent vóor een fotoshoot. Zeker in bikini, en zulke zaken vallen al eens voor bij een missverkiezing.

De tweede groep keek al duidelijk helderder uit de ogen, en danste, gekkebekte en catwalkte hevig mee. Er was duidelijk al een kleine metamorfose zichtbaar tegenover de eerste keer dat ik de meisjes ontmoette. Met de preselectie en de persconferentie in het achterhoofd bereidde ik mij voor op een intensieve oefensessie. Maar wat bleek... De meisjes hadden de voorbije weken niet stilgezeten. De naaldhakjes waren ongetwijfeld al ettelijke keren uit de kast gekomen, de tanden al honderd-en-één keer lieflijk ontbloot, en de lichamen zagen er al een pak strakker en zekerder uit dan de vorige keren.

Nu is het uitkijken naar de finaleshow op 22 september. Ik ga de meisjes nog een keer coachen, en ik kijk daarbij al uit naar het alom gevreesde trappengedeelte. Adem in, adem uit. Billen opspannen, heupen los, schouders recht. En go!