Don't bring your Uggs

"Don't bring your Uggs". De woorden van roommate Molly in onze laatste skypesessie zinderen nog na. Bij het inpakken van mijn spullen (leggings, skinny jeans, shirtjes, berenmuts, een jurkje, een berg Belgische chocolade - hoezo modelleneten? - en twee paar hoge hakken) valt mijn oog op mijn lieflijke hemelsblauwe Uggs. Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt ze thuis te laten. Achteraf bekeken een goede keuze voor in het vliegtuig, een minder goede voor de straten van New York (en al zeker niet voor go-sees, maar zo ver ging ik het ook niet pushen).

Al snel wordt duidelijk dat Uggs hier enkel nog door Brooklyngrietjes en slecht gestylede, veelal Aziatische, toeristen worden gedragen. Probleem: het zijn de enige platjes die ik bij heb. Oplossing: nieuwe schoenen! Ik weet meteen waar ik naar op zoek wil: female combat boots. In NY een ware hype onder de modellen, in Parijs ook al gespot in de straten, en vanaf vandaag ook aan mijn voeten! 

New York, here I come!

Na weken van gezond voedsel, zowat elke dag sporten, hier en daar binnenlandse jobs en allerhande onzinnige bijverdiensten, begint het weer te kriebelen naar het buitenland. Als het kriebelt moet je sporten; maar dat doe ik al genoeg, dus weet ik wat mij te doen staat. Ik fiets richting het reisbureau - de website blijft zich voortdurend refreshen, niet handig, niet snel genoeg, go go go - en boek een vlucht naar New York.

Al sinds het prille begin van mijn modellecarrière droom ik van New York. If you can make it there you can make it anywhere, toch? Toen ik drieënhalf jaar geleden met de crew van Topmodel op het vliegtuig stapte richting de grote stad had ik er geen idee van hoe groot en geweldig alles er zou zijn, al kon ik me er wel iets bij inbeelden. Onze kleine week in NYC was awsome, met niets te vergelijken. Maar zoals het goede televisieprogramma's beaamt, ging het vooral om de beelden - georganiseerde go-sees, naar de studio's met de taxi, ... - en niet om de complete ervaring. Ik heb dus veel van het "echte" leven gemist die week. Desalniettemin heb ik er met een Starbucks in de hand volop van genoten.

Dit keer is het anders: ik blijf bij Molly, mijn roommate uit Parijs, overnachten en ga er tevens op zoek naar een modellenbureau. In drie dagen tijd ga ik mij bij de grootsten der aarde voorstellen, in de hoop dat ik binnenkort voor langere tijd naar New York kan versjassen. Gelukkig ga ik voor 6 nachten, waardoor er tijd overblijft om de toeristische plekjes van NY te bezoeken. Aangezien Times Square niet zo spannend is volgens mijn roomie, ben ik al razend benieuwd welke fantastische plekken ze mij gaat tonen van de stad. Op mijn to-do lijstje staan dingen als "Central Park picknick" - hoewel ik deze betwijfel, het sneeuwde er vorige week nog -, "Rooftop party" - of een andere party, al lijkt rooftop hier mooi meegenomen - en "de M&M's winkel bezoeken" - iets wat Molly in de verste verte niet begrijpt.

Daarnaast heb ik een to-eat lijstje met lekkernijen als "PINKBERRY!!", "bagels" en "scones" - die zijn Engels, maar naar verluid kan mijn vriendin ze uitstekend zelf maken. "SATC cocktails op het rooftop feestje" doet ook mee. Dit lijstje zal ik echter pas bovenhalen ná mijn go-sees want elke millimeter telt. Deze week sta ik dan ook op een streng dieet waarin koolhydraten de minderheid spelen. Met resultaat, dus laat New York maar komen!

Filmpje Dior

Na ettelijke maanden wachten verscheen plots het filmpje van Dior - waarin mijn benen verschillende hoofdrollen tot zich nemen - in mijn mailbox.

Bij het zien van de beelden gaan de haartjes op mijn armen overeind staan. Ik voel de frisse wind weer onder mijn rokje waaien als ik over de straten in Parijs ren. Ik herinner me het ultieme perfectionisme van de cameraploeg. De ontspannende jacuzzi na de eerste draaidag. De mani - en pedicures; van rood naar roze en weer terug. Drie lange dagen samengevloeid in drie waanzinnige minuten. Met mijn naam in de aftiteling.

Some new pictures