Na het behalen van mijn diploma Public Relations besloot ik mij nog niet meteen op de vaste werkvloer te begeven. Ik koos voor het onzekere, het spannende, het nieuwe. Ik koos voor het buitenland.
Al sinds het begin van mijn modellencarrière droomde ik van wonen en werken in één van de modesteden. De voorbije jaren passeerden verschillende modellenbureaus de revue, maar uiteindelijk vond ik het meest professionele agentschap op 500 meter van mijn oude kot in Antwerpen. In juli schreef ik me in bij het jonge, internationale modellenbureau Jill Models.
En laten we er niet flauw om doen: om te kunnen werken als model moet je uiteraard de juiste maten hebben. Zeker in het buitenland. Ik ben nooit "dik" geweest, maar begon intensiever te sporten en bleef daarbij mijn gezonde levensstijl aanhouden. Omdat "centimeters don't lie", stond ik niet voortdurend op de weegschaal, maar met een meetlint in de hand. De "perfecte maten" 90-60-90 zijn inmiddels achterhaald, maar een maximum van 90 voor de heupen is aangewezen voor een succesvolle carrière in het buitenland.
Samen met Jill en Mitch, de eigenaars van Jill Models, trok ik in september naar Parijs. We schuimden op één dag de belangrijkste modellenbureaus af op zoek naar een geschikt agentschap. Angels Model Management, een dochterbureau van het overbekende Elite Model Management, nam mij onder de vleugels. Zodra de pensioenleeftijdsgemoederen in Parijs en omstreken bedaard waren, sprong ik met een loodzware koffer op de Thalys. Mijn eerste langdurige internationale modellenervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten