Santa Margherita

Als echte Milanezen trokken mijn roommates en ik dit weekend weg uit Milaan. De bewoners staan erom bekend tijdens deze twee vrije dagen de drukte van winkelende toeristen te ontlopen. Massaal wordt er richting betere oorden getrokken, lees: naar het strand. Na twee weken castings en feestjes, hebben mijn vriendinnen en ik ook nood aan wat ultieme ontspanning. We spreken af met een grote groep modellen en vertrekken veel te laat - iedereen verslaapt zich, na het knallend feestje van de avond tevoren – naar Santa Margherita.

De naam alleen al doet mijn mondhoeken omhoog krullen. In volledige beach outfit, instant klaar voor het strand springen we in de auto. Een moeizame tweeënhalf uur later arriveren we met kleine oogjes op een eerst wel zeer Costa del Sol aandoend plekje. Waar zijn de cocktails, de hangmatten, het blauwe water? Een kleine wandeling later, waarbij we volle stranden en een kakofonie aan parasols en handdoeken passeren, komen we aan op onze eindlocatie.

Een wuivende palmboom, een aanlokkelijk blauw watertje en comfortabele spierwitte hemelsbedden. Yes, this is life! We installeren ons op de witte kussens en nemen ons voor de eerste uren niet op te staan, behalve voor een drankje en een plonsje. Wat een zaligheid, zo een stranddag met een groep katerende modellen! Gezellig nietsdoen, watertje, fris ice tea’tje, geen zorgen. We sluiten de dag af met een aperitivo - kleine Italiaanse hapjes en een drankje - en keren enkele uren na aankomst weer terug naar Milaan. Volgende keer blijven we zonder twijfel voor een nachtje. Zo krijg ik mijn weekends wel gevuld!