Mijn volgende langdurige verblijfplaats ligt vast: begin mei start mijn avontuur in Milaan. Na Parijs volgt dus opnieuw een locatie in Europa. Omdat de Thalys richting Italië geen optie is, zit ik in no time te surfen op de hyperkinetische website van Ryanair. "Uitverkoop!" schreeuwt een oerlelijke, in groen-roze opgestelde aandachtstrekker linksboven. "Auto's, hotels, de goedkoopste roaming in Europe, PRIORITY BOARDING !!".
Alleen heb ik dat allemaal niet nodig. Ik vind het niet erg om als 65e persoon het vliegtuig te betreden, ik heb geen roaming, ik ga slapen in een modelappartement en een auto lijkt me alleen maar onhandig in het drukke Milaan. Enkele klikken later overzie ik de totale kosten van mijn vlucht. Er komen plusjes bij voor een verzekering, voor extra bagage - nee, ik krijg mijn spullen voor minstens een maand niét in mijn handbagage! - en voor het betalen met een creditcard.
Lichtjes geshockeerd door het gemak van het reserveren van vliegtuigtickets waarbij voor elke luxe euro's worden bijgeteld, toont enig vergelijkend onderzoek aan dat Ryanair by far toch de goedkoopste in zijn sector is. De andere luchtvaartmaatschappijen líjken geen louche praktijken uit te voeren, maar uiteindelijk tellen zij ook voor elke dienst extra centjes. Na een wirwar van op en af klikken, samenvoegen van vluchten, apart optellen van heen-terug-en weer heen reis, ga ik voor de combo heen-terug (ik dien eind mei op een niet te missen feest aanwezig te zijn, vandaar de complicaties) en apart heen. Ik bid voor geen sneeuwstorm in mei, en boek mijn terug heen vluchtje zonder reisverzekering. Als het vliegtuig daarnaast niet neerstort, is die verzekering nergens voor nodig. Terug ga ik sowieso.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten