Het magische koolsoepdieet

Eten is belangrijk voor modellen. Wat zeg ik, HEEL belangrijk. What to eat om in de designermaatjes te blijven passen? Veel mensen worstelen om een juiste balans in hun voedingspatroon te vinden. En dat is niet makkelijk, want elk lichaam reageert anders op verschillende voedingsmiddelen. Sommige dingen heb je gewoon nodig, andere helemaal niet - maar die zijn dan soms net het lekkerst. Ik zal nooit kwijlend aan een frituurvitrine staan, smachtend naar een curryworst - of hoe heten die dingen - of naar een bakje medium friet met mayonaise. Simpelweg omdat ik bovengenoemde dingen niet lust. Makkelijk. Maar er zijn natuurlijk wel dingen waar mijn armhaartjes van gaan rechtstaan, en dan wordt het afwegen.   

Op mijn 16e las ik Heidi Klum's Body of Knowledge. Daarin pakte ze uit met haar geheim voor een slanke lijn. Het is me altijd bijgebleven. Een week, of soms twee, voor de Fashion Weeks at Heidi enkel koolsoep. Witte kool, rode kool, bloemkool, maakt niet uit. Als het maar kool is. Deze groente blijkt namelijk vet te verbranden. Een wonder, nietwaar? Ik, als opgroeiende tiener, besloot het erop te wagen. Ik had op dat moment een "normale vrouwelijke 38" en hoewel er pas het jaar daarvoor ettelijke kilo's mijn heupen gezelschap waren komen houden, werd dit door mijn toenmalige agentschap "babyvet" genoemd. Tijd om daar vanaf te komen, ik was immers bijna 17.

Een combo van sporten - dansen, zwemmen, de hatelijke 2400 meter lopen op school - en koolsoep eten leverde mij een paar maanden later het gewenste resultaat op. Of het gezond was of niet, daar wil ik het niet over hebben, maar Heidi had gelijk: koolsoep verbrandt vetcellen! Een letterlijk gratenpakhuis was ik nog net niet, maar een jaar na aanvang van de soepperikelen leerde ik gelukkig vriendje kennen. Mijn superman! We gingen picknicken in het park, eerst heel gezond, met fruit en groentjes en champagne. Later dronken we zelfgemaakte sangria en haalde ik weleens brownies bij mijn favoriete soepwinkeltje in Hasselt. De koolsoepreceptjes verdwenen onder mijn bed in een plastic schuiflade. 

Zoals ik al eerder zei, als (internationaal) model moet je De Juiste Maten hebben, dus toen ik dit voorjaar besloot naar het buitenland te trekken zocht ik nog eens naar mijn soeptips-and-tricks boekje. Ik begon weer fanatiek koolsoep te eten en, anders als de vorige keer, hield ik mij daarbovenop aan een strikt dieet van verse groenten en fruit, bruine en wilde rijst, weinig sauzen en weinig koolhydraten. Kaas zat en zit nog steeds wél in mijn voedselprogramma. Ik ben er verslaafd aan. Eerlijk waar, je kan verslaafd raken aan kaas. Net als mensen verslaafd zijn aan sigaretten, of drugs, of suiker, kan je lichaam ondraaglijk hard verlangen naar kaas. In het boek "Skinny Bitch" - een aanrader trouwens - staat haarfijn uitgelegd hoe je lichaam reageert bij het opnemen van de bestanddelen van kaas.

Anyway, omdat ik "ook al" geen vlees eet, is dat dus mijn enige 'vette' zonde. Dat kan ermee door, toch? Terwijl ik dit schrijf besef ik dat sommige mensen deze gedachte waarschijnlijk ook hebben bij "die ene zak chips elke avond" of "die drie suikerwafels tijdens het vieruurtje". En zelf graai ik ook wel eens graag in een zakje M&M's. Bof, het zij zo. Iedereen heeft zo zijn kleine zondes. Het gaat er gewoon om dat je evenwicht vindt. Dat je weet wat goed en wat slecht is voor je lichaam. Ik kan bijvoorbeeld beter van de broodjes afblijven, terwijl andere mensen net hele broden naar binnen spelen en alle vormen van zuivel afzweren. En ieh, melk, daar kan je mij ook niet mee plezieren. Doe dan maar sojamelk.

Waar ik naartoe wil is dit: koolsoep is voor mij een vaste waarde als het op centimetertjes verliezen of behouden aankomt. Ik eet het nu alweer bijna tien maanden elke dag, aangevuld met gezonde snacks. En net als kaas, is koolsoep een beetje verslavend. Tijdens mijn verblijf in Parijs heb ik immers meermaals gedacht "nu zou ik wel een bordje soep willen". Tja, beter dit soort verslaving dan een andere. En samen met mijn opgebouwde lichte sportverslaving hou ik mijn lichaam nog wel een tijdje in positie om verschillende landen aan te doen. Ik kan al niet wachten, maar eerst nog even dit:

Ine's Koolsoeprecept

Ingrediënten

Witte kool (ofwel een kleintje zo groot als een kinderkopje, ofwel een grote maar dan gehalveerd)
3 uitjes
2 paprika's
2 preistengels
2 of 3 blikken gepelde tomaten in stukjes
2 of 3 groentebouillonblokjes
2 l water
peper, zout, paprikakruiden (de hete!), eventueel cayennepeper of italiaanse kruidenmix
hoge soepketel

Bereiding

Breng het water aan de kook. Snijd terwijl de kool in stukjes van ongeveer 4 cm. Zodra alles gesneden is, en het water kookt, gaat de kool in de ketel. Snijd de uien in kleine stukjes. Als je daar ongeveer 5 minuten over doet, is het tijd om de uien bij het water en de kool te gooien. Vervolgens snijd je de paprika en de prei. Doe eerst de paprika bij het mengsel. Was terwijl je snijplankje af. Voeg daarna de prei bij de soep. Dan volgt de inhoud van de blikken gepelde en gehakte tomaten, de bouillonblokjes en de kruiden. Klaar!

Foto'tje volgt later. Ik heb nooit de behoefte gehad foto's van mijn soep te nemen, maar bij deze is daar verandering in gekomen. De soep zou er aanlokkelijk en liefst in de kleuren van de Italiaanse vlag moeten uitzien. Vandaar dat je er eventueel Italiaanse kruiden aan kan toevoegen, gewoon om in thema te blijven.